Ik krijg ze regelmatig in de praktijk, kinderen met driftbuien, uitbarstingen, woede aanvallen vaak gevolgd door enorm veel verdriet en schaamte. Hun ouders zijn vaak radeloos… ze hebben het gevoel dat hun kind hen test, de grenzen opzoekt en ongehoorzaam is. Voor de buitenwereld schamen ze zich en krijgen regelmatig blikken of opmerkingen… ‘die ouders weten echt niet hoe ze hun kind moeten opvoeden’. Zelf lopen ze op eieren, ze doen al het mogelijke om een uitbarsting te voorkomen.

Herken jij dit bij jouw kind: Dwarsheid, weerstand, frustratie, boosheid?

In mijn aanpak werk ik altijd vanuit het nare gevoel wat een kind ervaart en ga met de kinderen aan de slag om dit gevoel aan te pakken. Wat ik van deze kinderen hoor is vaak een gevoel van verdriet wat onder dit gedrag ligt, vaak komt dit na de boosheid. Ze voelen zich eenzaam en verdrietig. Ze veroordelen hun eigen gedrag maar weten niet hoe ze dit kunnen voorkomen. Als ik doorvraag naar het gevoel waardoor ze zo boos worden dan weten ze vaak niet waar dit vandaan komt of wat het veroorzaakt. Ook kunnen ze moeilijk benoemen wat ze voelen.

Wat is er aan de hand?

Vaak is bij deze kinderen sprake van hoog sensitiviteit, ze zijn minder in staat om prikkels te filteren en alle geluiden, gevoelens, beelden en aanrakingen komen veel harder binnen dan bij andere kinderen. Hun emmertje is veel sneller vol. Daarbovenop komt dat deze kinderen vaak een enorm sterke wil hebben. Meestal herkennen ouders die sterke wil en gevoeligheid al vanaf de geboorte. Deze vurige zijn leergierig, nieuwsgierig, willen alles zelf kunnen en doen en willen bepalen (we kunnen het dominant noemen). In de literatuur wordt er vaak verwezen naar hoogsensitieve kinderen met een sterke wil. Ze komen steeds in conflict met zichzelf, ze gaan steeds over hun eigen grenzen heen.

Wat werkt dan wel?

Elk kind is uniek en vergt een unieke aanpak. Op basis van wat ik geleerd heb in mijn praktijk gecombineerd met een hele hoop vakliteratuur heb ik een aanpak ontwikkeld waarbij ik zowel ouders meeneem in de fysiologische werking van het brein en het zenuwstelsel. Zo ontstaat er meer inzicht in welke processen een rol spelen bij de emotionele uitbarstingen. Vervolgens ga ik met ouders op zoek naar de triggers en omgevingsfactoren die een rol kunnen spelen; school, thuissituatie (regels, afspraken, schermtijd, broers/ zussen), BSO, vriendjes etc. Op basis daarvan ontwikkel ik een aanpak op maat.

Met deze vurige kindjes werk ik op een manier die aansluit bij het kind, vanuit spel, door het oplossen van problemen in mijn praktijkruimte en in hun eigen binnenwereld (zwaardvechtend, dartend, met Playmobil of lego). Zo help ik kinderen bij het oplossen van hun eigen problemen. En ik help hen bij hun eigen bewustwording (wat gebeurt er met mij en wat voel ik?), emotieregulatie (wat helpt mij en wat kan ik doen om me vaker fijn te voelen?) en communicatie met de buitenwereld (hoe leg ik uit wat er gebeurt en hoe vraag ik om hulp?).

“There is no silver bullet.”

Met welk resultaat?

Door de behandeling accepteren kinderen beter wie ze zijn en krijgen daardoor meer zelfvertrouwen. Ook voelen ze zich vaak minder verdrietig en boos (afname intensiteit). Ze kunnen vaker kiezen voor hun eigen geluk. En leren ook beter onder woorden brengen wat hun behoeftes zijn en hoe ze hulp nodig hebben (ouders worden betere hulpbronnen voor het kind). Voor ouders ontstaat er ook meer grip op de situatie. Ze leren meer vanuit rust communiceren en grenzen bewaken. Er kan is meer rust in het gezin en er kan weer meer liefde groeien voor het kind. Wil je meer weten over mijn aanpak en hoe ik vanuit spel jullie kind kan helpen en hoe ik jullie kan helpen om meer rust te krijgen in de opvoeding?

Neem contact op, ik heb geen wachtlijst en vaak kan je binnen maximaal 2 weken terecht.

Kinderen met een hoog ontwikkelde cognitieve kant vertonen vaak gedragingen die kenmerkend kunnen zijn voor slimme kids. Hoogbegaafdheid is een uitgebreid begrip, vaak besproken en bekritiseerd, gebagatelliseerd. Hoogbegaafdheid is niet alleen in een magisch IQ cijfer uit te drukken. Dat zou ieder individu absoluut te kort doen. Waar het om gaat is dat hoogbegaafdheid vaak een grote impact heeft op de persoonlijkheid of het ‘zijn’ van het kind. Het hebben van een hoog IQ op zich is vaak niet de reden dat kinderen worden aangemeld voor integratieve kindercounseling/ – therapie. Maar wat dan wel? De kenmerken die veel voorkomen bij hoogdbegaafde kids zijn de volgende:
1. een sterk rechtvaardigheidsgevoel
2. vaak een hoge gevoeligheid : intellectueel(- bv onderzoeken/ analyseren/ out-of-the-box denken), beeldend, zintuiglijk, psychomotorisch of emotioneel
3. een kritische instelling – niet alleen ten opzichte van anderen maar vooral ook ten op zichte van zichzelf
4. de lat hoog leggen – vaak onbewust voor zichzelf en hun omgeving wat vaak leidt tot teleurstellingen
5. zich ‘anders’ voelen

Daardoor kunnen in het dagelijks leven kunnen de volgende problemen zich voordoen: teleurgesteld zijn in zichzelf, verveling, overprikkeling, zich niet begrepen voelen, zich aanpassen aan de groep ten kosten van hun eigen leerbehoefde, geen aansluiting vinden, woede uitbarstingen of verdriet.
Het bewust worden van de ‘zijnskenmerken’ of ik noem ze liever overeenkomsten helpt zowel ouders als kinderen. Daarnaast heeft elk kind een geheel individuele aanpak nodig, een aanpak die is afgestemd op de behoefte van het kind.

Herken jij dit bij jouw kind of wellicht wel bij jezelf? Neem dan gerust eens contact op om verder te praten. Wist je dat een telefonisch adviesgesprek  vrijblijvend is en soms al genoeg om je kind weer een stukje verder te helpen.

Bronnen: Dabrowski – “Positive desintegration theory”, Tessa Kieboom – “Meer dan intelligent”
Fotocredit: Olia Danilevich

Dit is precies de reden waarom ik ervoor gekozen heb om integratieve kindercoach/ counselor te worden. Dat was wat ik nodig had als kind. Iemand die er voor me was en me hielp in te zien dat ik een uniek, bijzonder kind was en dat mijn gevoel er toe doet. (En dat hoe ik behandeld werd als kind echt niet normaal was.)

Kind van een borderliner

Als kind had ik een moeder met een borderline stoornis. Onvoorspelbaar, onveilig, onbetrouwbaar. Wat ik nodig had was onvoorwaardelijke liefde, veiligheid, vertrouwen. Dit kreeg ik niet. Ik was altijd bezig om te voelen hoe de vlag er bij hing, of de bom zou ontploffen thuis of niet. Dit resulteerde in overlevingsmechanismen: aanpassen aan de omgeving, aanpassen aan een ander. Tot een paar jaar geleden is dat wat ik deed. Onbewuste patronen uit mijn jeugd doorzetten. Hard werken, doen wat nodig was, kiezen wat mijn omgeving van me verwachtte en bovenal bewijzen dat ik toch goed genoeg was. Tot ik op een dag dacht: ‘voor wie doe ik dit eigenlijk’…. ik brandde af in mijn baan, ik had geen energie voor mijn kinderen, laat staan mijn sociale leven of sport en ik voelde geen enkele vorm van voldoening. Mijn moeder had inmiddels al een eind aan haar leven gemaakt. En toch had ik nog de drang me te willen bewijzen…

Leren voelen

Dit moest anders…. alleen ik kon niet voelen wat ik wel wilde omdat ik dit nooit had gedaan… en toen ik het wel deed werd me verteld dat ik beter wat anders kon gaan doen. Ik wilde ballerina worden, vervolgens violiste (ik speelde al sinds ik vier was), later fotografe en steeds kreeg ik te horen… ga maar naar de universiteit. Dus dat deed ik.

Ik maakte er het beste van, studeerde hard, werkte hard. Stopte al mijn gevoelens als HSP’ er weg om me staande te kunnen hou den in het bedrijfsleven.
Tot het echt niet meer ging… tot m’n lichaam me vertelde dat het genoeg was. Toen had ik geen keuze meer, deze baan en manier van leven was het enige wat ik kende en tegelijk nooit meer wilde doen. Ik ging op zoek naar mijn gevoel: Shiatsu, therapie en meditatie. Dit zijn bij uitstek de zaken die me geholpen hebben om weer te leren voelen, om de body mind connectie te maken. Om te kunnen horen wat diep in me lag en te begrijpen dat alle antwoorden echt vanbinnen liggen. Dat ik goed ben zoals ik ben, dat ik uniek ben en gaves heb… dat alles wat ik meegemaakt heb een toegevoegde waarde heeft voor mezelf en voor anderen.

Het grote inzicht

Daarom ben ik nu de persoon die ik als kind nodig had gehad; een kindercoach/ counselor die kinderen kan helpen meer zelfvertrouwen en zelfliefde te krijgen. Hen te helpen om de beste versie van zichzelf te worden vanuit zelfliefde en zelfstandigheid.

Want als ik die steun had gehad als kind, had me dat een hoop ellende, onzekerheid, depressiviteit en verkeerde keuzes in het leven kunnen besparen. En dat is wat ik ieder kind gun: een gelukkig leven waarin het leert omgaan met de dingen die het leven biedt en waarin kinderen kunnen kiezen voor zelfliefde, zelfstandheid en zelfvertrouwen!

Gelukkige kinderen leiden tot gelukkigere gezinnen en een gelukkigere wereld! Daarom ben ik er voor jou en voor je kind!